THE RETURN

Θυμήθηκα ένα υπέροχο post του αγαπητού φίλου Γιάννη.. και αποφάσισα ότι πολύ κράτησε τελικά η αποχή από υπέροχο σπορ του blogging και η εμμονή με ‘την απασχόληση με το απόλυτο τίποτα‘ βλ.facebook..

Ένας μήνας, παρέα μόνο με βιβλία, σημειώσεις και.. facebook.. Εξάρτηση λέμε.. Γι αυτό και πήρα δραστικά μέτρα.. No more facebook, λοιπόν.. Deactivated account και φοβερή διάθεση για παραγωγικότητα, βόλτες στον ήλιο, καφέδες στην παραλία και ανθρώπινη επαφή... Ακόμα και με ανθρώπους που δεν ταιριάζω στο "Compare Hotness" ή δεν έχουμε "compatibility" στις ταινίες που μας αρέσουν.. Αν και εδώ που τα λέμε, μου έχει ήδη λείψει κάπως, η δυνατότητα να "στείλω τον αδερφό μου να πλύνει κανα πιάτο" μέσω του Υπερ-πόκου ( παραδό3ως το αγαπημένο μου application στο fb). Α.. και οι υπέροχες "φιλίες" μου με πρόσωπα της ελληνικής πολιτικής και καλλιτεχνικής πραγματικότητας.. (μέχρι και ο ‘εθνικός μας σταρ-Ευαγγελόπουλος Ανδρέας- με ήθελε για φίλη του... μεγάλη δόξα..)

Δε λέω, είχε και τα ωραία του η όλη φάση.. Ειδικά για τους καλά μυημένους..;) Ωστόσο, δεν μπορώ ακόμα να καταλάβω γιατί ενώ έχω μια βδομάδα που έχω "απεξαρτηθεί", ακόμα ανοίγοντας τον υπολογιστή μου, θέλω να ανοίξω τη ρημαδοσελίδα.. Ούτε πρωινός καφές να ήταν .. Τρομακτικό..

Και όπως λέει και ο "arxiepiskopos" .. " το fb είναι το πλατωνικό ιδεώδες της αναβλητικότητας... κρίμα που κάποτε θα πεθάνει. ..και τότε όλοι θα γυρίσουμε στις δουλειές μας..."

Οπότε στροφή στο blogging με τις ευλογίες σας, μπας και βρώ έστω λίγο από τον χαμένο χρόνο μου..
Και σε σας πρώην σύντροφοι... Καλή λευτεριά...