Τρίτη 15 Απριλίου 2008

Blankets..ένα εικονογραφημένο μυθιστόρημα από τον Craig Thompson


"Μπορεί να βάλει κανείς φωτιά μέσα στον κόρφο του και τα ρούχα του να μην καούν;"

Παγωμένη αμερικανική ενδοχώρα, Ουισκόνσιν και Μίτσιγκαν σε ατέλειωτο χειμώνα, θρησκευτικές κατασκηνώσεις, σχολικές αντι-κοινότητες, οικογενειακές εστίες χωρίς ίχνος ζέστης. Χιονισμένα τοπία και έρημοι δρόμοι με διαφημιστικές πινακίδες "Ο Ιησούς είναι η μόνη ασφάλεια πυρός".
Και ένας έφηβος, για τον οποίο η καλλιτεχνική δημιουργία είναι ο πρώτος καταλύτης που αν δεν τον απελευθερώνει από τον ασφυκτικό κλοιό της ζωής του, σίγουρα τον οδηγεί στην ωριμότητα.
Ο δεύτερος, είναι ο έρωτας με τη Ράινα, και η σύγκρουση καλλιτεχνικής έκφρασης και σεξουαλικότητας, οδηγώντας στη φυγή του ήρωα προς την πραγματική ζωή..

" Παρουσία της Μούσας μου δεν είχα πια ΑΝΑΓΚΗ να ζωγραφίσω. Γιατί να ασχολούμαι με γραμμές και χρώματα, όταν μου έφτανε να την παρατηρώ;"

Tο Blankets αποτελεί ένα τυπικό και εν μέρει αυτοβιογραφικό "μυθιστόρημα ενηλικίωσης". Οι συμπληγάδες που πρέπει να διασχίσει ο Κρεγκ μέχρι την ενηλικίωσή του είναι ισχυρές: από τη μια οι προσδοκίες των γονέων του κι από την άλλη τα αυστηρά μέχρι παραλογισμού διδάγματα της Εκκλησίας (με την καλλιέργεια ενοχών και τύψεων για οτιδήποτε αφορά το σώμα και την άρνηση κάθε επίγειας απόλαυσης ή καλλιτεχνικής δημιουργίας).
Ικανοποιεί ωστόσο ένα "νέο" είδος γραφής, το graphic novel ή αλλιώς "γραφικό" ή εικονογραφημένο μυθιστόρημα - χαρακτηρισμός προσεγγιστικά ακριβής θα λέγαμε. Όχι, δεν είναι ένα κλασσικό κόμικς άλμπουμ ( άλλωστε οι 600 σελίδες του το βγάζουν αυτόματα από την παραγωγική "νόρμα"). Δεν είναι όμως ούτε και κλασικό μυθιστόρημα, δεν έχει παραγράφους, ο λόγος του είναι μόνο διάλογοι σε μπαλονάκια και κείμενα ενταγμένα στις εικόνες - συγκλονιστικά κάδρα, όπως εκείνο του σμικρυνσμένου μικρού παιδιού που κάθεται ανάμεσα στις πελώριες γονεϊκές φιγούρες, που του λένε πόσο τους απογοήτευσε.

Απεικόνιση λεπτομερειών στο χώρο, ακόμα και άψυχων αντικειμένων που λες και παρακολουθούν αυτά που συμβαίνουν ή δε συμβαίνουν. Ένα κεφάλι ελαφιού στον τοίχο, τα χάπια στο φαρμακείο του μπάνιου, το πλυντήριο πιάτων σε λειτουργία. Και κυρίως οι κουβέρτες, που εξελικτικά αποκτούν διαφορετικές σημασίες: προστασία στη δύσκολη παιδική ζωή, αυτοσχέδιο αντίσκηνο σε υποτιθέμενες καταιγίδες, ερωτικό πεδίο αλλά και συναισθηματική αιχμαλωσία σε έναν έρωτα. Όταν δεν καλύπτονται κάτω από αυτές οι δύο ήρωες βγαίνουν στο χιόνι. Στο αφιλόξενο έξω είναι περισσότερο οι εαυτοί τους... Αγνότητα..

Ήταν ένα υπέροχο δώρο γενεθλίων, από μια υπέροχη φίλη... Και άξια θα καταλάβει μια θέση στην πεντάδα των αγαπημένων ‘αναγνωσμάτων‘ του τελευταίου χρόνου..

"Πόσο ικανοποιητικό είναι ν' αφήνεις τα ίχνη σου σε μια λευκή επιφάνεια. Να χαρτογραφείς την πορεία σου - όσο προσωρινή κι αν είναι. "

Δεν υπάρχουν σχόλια: