Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2008

About Stavros Lantsias..

"Αθωότητα"...Είναι ο τίτλος της υπέροχης μουσικής , που ακούγεται κατά τη διάρκεια της περιήγησης σας στο blog ...Σταύρος Λάντσιας , ο συνθέτης της ( μέλος και της jazz band "Human Touch" , με συνεργάτες τον David Lynch και τον Γιώτη Κιουρτσόγλου ) , ένας αξιολογότατος μουσικός - πιανίστας ... ( εξ’ ου και η επιλογή μου ...) "Eπιστροφή" ο δίσκος στον οποίο περιέχεται ..

Είναι μεγάλη η ιστορία αυτής μου της επιλογής .. Λίγο η απόλυτη έκφραση μέσω του αγαπημένου μου πιάνου , λίγο η απίστευτη εναλλαγή γαλήνης και έντασης που μου προκαλεί , λίγο οι μορφές των προσώπων που μου φέρνει στο μυαλό ... Σίγουρα πάντως μικρή η σημασία αυτών..

Ήταν απίστευτη η αίσθηση που μου προκάλεσαν τα σχόλια κάποιων φίλων , που για πρώτη φορά , την άκουσαν .. και αυτό είναι που μετράει ...

Επιφυλλάσομαι λοιπόν για ακόμη καλύτερη συνέχεια ..



Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2008

Πέμπτη βράδυ...

Is it he choice or the coinsidence that gives form to every moment?
Aυτό αναρωτιέμαι..Σήμερα, ξημερώματα Παρασκευής..μετά από μια γεμάτη μέρα μου..σίγουρα πολύ μακριά από
ρουτίνες και συνήθειες..Μετά από ένα μπουκάλι ώραιο κόκκινο κρασί και πολλά χαμόγελα..
Δεν ξέρω λοιπόν τι ν’αποφασίσω..Σίγουρα πάντως, αν δεν μπορούσα να επιλέξω να δοκιμάσω , δε θα περνούσα μια όμορφη βραδιά - coinsidence or not..? - γεμάτη με αληθινές σκέψεις και εκφράσεις , γέλια και ανακαλύψεις..
Κάποιες τέτοιες στιγμές είναι που δεν νιώθω ενοχές για προθεσμίες που χάνονται , για πρωινά ξυπνήματα που μετατίθενται , για υποχρεώσεις που αντιμετωπίζονται με χαμόγελα και όχι σοβαρότητα...Στιγμές που σημασία δίνω μόνο σε ότι ζω και με ευχαριστεί και - όπως είπε και ένας σοφός - ‘γράφω‘ εκεί που πρέπει , δήθεν ανθρώπους , δήθεν σχέσεις , δήθεν αγκαλιές και χαμόγελα.. Και ναι , τότε δεν αισθάνομαι για τίποτα από ότι είμαι, ένοχη , μπορώ να εμπιστεύομαι, να νιώθω ικανοποιημένη και ασφαλής , έξω από κάθε τι σκληρό , ψεύτικο ή επίφοβο ...

So , I can choose.. maybe the wrong one choice ... but who knows ??
Κάποιες τέτοιες μέρες που φυσάει , ο αέρας δίνει στα πάντα μια παράξενη δύναμη ...

Thanx to a friend..

Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2008

Sokratis Malamas - Prigkipesa

Aφιερωμένο στη μεγάλη πρωταγωνίστρια του video clip..Αφροδίτη..

Ένας μικρός πρίγκιπας...(σκόρπιες σκέψεις μετά από το διάβασμα ενός ‘παλιού’ μου βιβλίου)

Η κούραση έχει σταλάξει στα μάτια μου το γλυκό της δηλητήριο..Κι όμως , η αγρύπνια που μου προκαλούν τόσες εικόνες , τόσοι ήχοι , τόσα όμορφα πράγματα της ζωής , είναι τόσο πιο δυνατή από την ανάγκη που έχει το σώμα μου για ξεκούραση...
Είμαι ένα παιδί , παραδομένο στο παιχνίδι που μόλις του χάρισαν..
και δε θέλω να χάσω ούτε λεπτό , με τα βλέφαρα μου κλειστά , από αυτή την ευτυχία..
Μακάρι να μπορούσα ν΄αποτυπώσω αυτή την τόσο εξωπραγματική αλλά , ταυτόχρονα , πέρα για πέρα , αληθινή αντίληψη της ζωής μου...
Να την έχω για παυσίπονο τις στιγμές που ξεχνάω , πόσο όμορφα πράγματα υπάρχουν για ν’ανακαλύψεις..πόσες μικρές και καλά κρυμμένες λεπτομέρειες μπορούν να κάνουν ένα χαμόγελο να λάμψει πραγματικά...
Δεν είμαι ρομαντική..δεν πιστεύω στα όνειρα..
Απλά , υπάρχουν στιγμές που όλα με κουράζουν..όλα μου φαίνονται βουνό..με εξαγριώνουν...Κι αυτό συμβαίνει γιατί δεν αποφεύγω τις αγωνίες, τα πάθη ή τις επιλογές μου...Και τότε θέλω να θυμάμαι , πόσο συναρπαστική είναι η ζωή μου..πόσο εύκολα οι προθεσμίες, η κούραση , η απογοήτευση μπορούν να γίνουν τρόπαιά της..
Με έναν καφέ κι ένα γλυκό , όμορφη μουσική και έναν φίλο στο πλευρό σου..

Η ιστορία του μικρού πρίγκιπα , είναι ένα μαγικό παραμύθι γραμμένο για μικρούς και μεγάλους..
Ένα παραμυθένιο πλάσμα , που είναι ερωτευμένο με ένα τριαντάφυλλο , που παρηγορεί τη μοναξιά του με ηλιοβασιλέματα , που αναζητάει την αλήθεια , τις μοναδικές στιγμές που δικαιώνουν τη ζωή..Ένα ’διάφανο’ και απρόβλεπτο παιδί..