Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2008

Έλα, χαμογέλα..

"Υπάρχουν στιγμές που όλα σε κουράζουν..ακόμα κι αυτό που κάποτε θα σου έδινε ανάπαυση..Γιατί η προσπάθεια να το αποκτήσεις, ακόμα κι αυτή, σε κουράζει...
Υπάρχουν στιγμές που όλα σου φαίνονται βουνό..που σε εξαγριώνουν...Και τότε πρέπει να καταλάβεις, ότι όλα αυτά συμβαίνουν γιατί απλά δε φοράς μια πανοπλία, για να προστατευτείς από τον κόσμο και τη ζωή σου..Είσαι δυνατός γιατί δεν αποφεύγεις τις αγωνίες σου, τα πάθη και τις επιλογές σου..Να θυμάσαι ..Τελικά νικάει , μόνο όποιος έχει μάθει να μην τα καταφέρνει όλα και πάντα..Δυνατός, είναι όποιος ΜΠΟΡΕΙ και αφήνει τον εαυτό του να νιώσει την αποθάρρυνση, την ανάγκη για παραίτηση..και τελικά να δρά για να σηκωθεί ψηλά..
Όταν το δεις, θα καταλάβεις ότι οι προθεσμίες, η κούραση και όλα όσα σε μπερδεύουν θα είναι τα τρόπαιά σου...Ο φόρος της διάνοιας , πληρώνεται μ’αγρύπνια..‘

Αυτά είναι λίγα λόγια που κάποτε είχα χαρίσει..Και που τώρα τα χαρίζω στον εαυτό μου, διαπιστώνοντας ,ότι μετά από μια εβδομάδα αντιξοότητας, πόνου και κάποιων μικρών τσιμπιμάτων του παρελθόντος, είμαι υπερδιαστασιολογημένη, έχω υπομονή (!!!!) και πολλά χαμόγελα να χαρίζω..ακόμα..
Είναι λόγια που όλοι μας έχουμε τραγουδήσει μαζί με τον Πορτοκάλογλου.."ότι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό.."
Ας μην τα ξεχνάμε..κι ας είναι τα χαμόγελά μας αληθινά και καθάρια..Κάθε στιγμή..

Δεν υπάρχουν σχόλια: