Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2009

Alexandros Vasmoulakis - The revolution begins from within..

Απόγευμα Τρίτης.. Θέατρο Χώρα.. Θέατρο ΓΕΜΑΤΟ ( !!! )..

Μπαίνοντας βιαστικά, και περιμένοντας στο bar για ένα μπουκαλάκι νερό, παρατηρώ μια απίστευτη τοιχογραφία, μια ζωγραφιά πολύ γνώριμη.. Απ' αυτές, που ζουν μαζί σου στην καθημερινότητα της μεγάλης πόλης, που την ομορφαίνουν και τη χρωματίζουν, αλλά εσύ είσαι τόσο βιαστικός για να τις προσέξεις.. Η ομορφιά όμως σπάνια προσπερνιέται.. ή μάλλον, κάποια στιγμή σου επιβάλλεται..

Δεν ήταν graffiti, ( τα οποία δεν πολυσυμπαθώ, το ομολογώ..) παρότι μπορείς να τύχει να δεις κάτι παρόμοιο, σε τοίχους πολυκατοικιών, σε προστατευτικά ρολά βιτρινών, ή πάνω σε διαφημιστικές αφίσες..

Ήταν ένα έργο τέχνης.. Και ο καλλιτέχνης .. Αλέξανδρος Βασμουλάκης.

" Στα τελευταία του έργα, επιλέγει πρόσωπα και αισθήματα. Με ορθάνοιχτα χρωματιστά μάτια, θρυμματισμένα σώματα, σε μερικές περιπτώσεις εν δυνάμει και άλλοτε παραλυμένα, οι προσωπικότητες του Βασμουλάκη, συζητούν με το κοινό, με τον πιο καυστικό και εύγλωττο τρόπο. Hey Ho! Here you go, ever so high! φωνάζουν, μέσα από τους στίχους του Syd Barrett, επαναστατώντας απέναντι σε κρυφούς, και ίσως ερωτικούς, αντιπάλους τους, αλλά ουσιαστικά, απέναντι στον ίδιο τους τον εαυτό.."

Την προηγούμενη εβδομάδα ο Αλέξανδρος σχεδίασε το εξώφυλλο της Athens Voice, ενώ αύριο, εγκαινιάζεται, στην Γκαλερί Αντωνοπούλου, η πρώτη ατομική του έκθεση, η οποία και θα διαρκέσει εώς τις 5 Μαρτίου..

Εγώ θέλω να είμαι εκεί.. Για την ομορφιά που επιβάλλει, στο τοπίο της ζωής μου.. αλλά και γιατί είναι ένας καλλιτέχνης, της γενιάς μας, της πραγματικότητας μας, της "γλώσσας" μας..

..και ίσως γιατί, τα έργα του με κάνουν να αντιλαμβάνομαι τα -ελαφρώς παραφρασμένα- λόγια του Ελύτη, ότι:

"η τέχνη είναι η μόνη εναπομένουσα πολέμιος της ισχύος που κατήντησε να έχει στους καιρούς μας η ποσοτική αποτίμηση των αξιών..είναι ο μόνος χώρος όπου η δύναμη του αριθμού, δεν έχει πέραση.."